Προέλευση και χρήση
Το τριαντάφυλλο του σκύλου (bot. Rosa canina) φέρει το όνομά του - που σημαίνει κάτι σαν "κοινό τριαντάφυλλο" - λόγω της ευρείας διανομής του σε όλη την Ευρώπη και ακόμη και στη βορειοδυτική Αφρική. Βασικά, αυτό το δημοφιλές τριαντάφυλλο σκύλου μεγαλώνει σχεδόν παντού και είναι σχεδόν αδύνατο να σπάσει. Στην πραγματικότητα, το είδος μπορεί να γίνει πολύ παλαιό, όπως δείχνει ο περίφημος χιλιετής τριανταφυλλιάς - ένα ορόσημο της πόλης Χίλντεσχαϊμ. Αυτό φυτεύτηκε όταν ιδρύθηκε η μητρόπολη στις αρχές του Μεσαίωνα και ακόμη και βγήκε ξανά μετά από λίγες εβδομάδες μετά από πυρκαγιά που προκλήθηκε από βομβαρδισμό κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου.
διαβάστε επίσης
- Φυτέψτε τριαντάφυλλα σκύλου σωστά
- Γαρίφαλο: φύτευση και συντήρηση
- Θάμνος παιωνία: φύτευση και φροντίδα
Εμφάνιση και ανάστημα
Ακόμα κι αν ο περίφημος τριανταφυλλιός θάμνος έχει ύψος πάνω από δέκα μέτρα και χάρη στα βοηθήματα αναρρίχησης ανεβαίνει στο τείχος της χορωδίας του Hildesheim Mariendom, αυτό δεν αντιστοιχεί στη φυσική ανάπτυξη του είδους. Τα κανονικά δείγματα φτάνουν σε ύψος ανάπτυξης μεταξύ δύο και τριών μέτρων και είναι περίπου τόσο ευρύ . Το πολύ ταχέως αναπτυσσόμενο είδος αναπτύσσεται χαλαρά σε όρθια θέση και αναπτύσσει κλαδιά προεξοχής με την ηλικία. Ο κορμός του εξαιρετικά ανθεκτικού τριαντάφυλλου σκύλου καλύπτεται επίσης με πολλές μεγάλες αγκάθια.
Άνθη και περίοδος ανθοφορίας
Τα μικρά και απλά, αλλά πολλά πολυάριθμα λουλούδια του σκύλου αυξήθηκαν για περίπου 14 ημέρες μεταξύ τέλους Μαΐου και αρχές / μέσα Ιουνίου. Έχουν διάμετρο έως και δύο ίντσες, έχουν ελαφρύ άρωμα και είναι συνήθως ροζ. Όπως όλα τα άγρια τριαντάφυλλα, το τριαντάφυλλο του σκύλου είναι επίσης ένα σημαντικό φυτικό θρεπτικό έντομο επειδή - με εξαίρεση τις πεταλούδες - όλα τα έντομα τρέφονται με τη γύρη τους.
καρπός
Το φθινόπωρο, από την άλλη πλευρά, τόσο τα πουλιά όσο και οι άνθρωποι απολαμβάνουν τα βρώσιμα ροδαλά ισχία, τα οποία είναι πολύ πλούσια σε βιταμίνη C. Αυτά είναι τα λεγόμενα συλλογικά φρούτα με ξηρούς καρπούς που ωριμάζουν πολύ αργά τον Οκτώβριο και τον Νοέμβριο. Συχνά μένουν στον θάμνο μέχρι την άνοιξη και αποτελούν πολύτιμη πηγή τροφής για τα πουλιά το χειμώνα. Όταν είναι ώριμα, οι άνθρωποι μπορούν να επεξεργαστούν τα φωτεινά πορτοκαλί-κόκκινα άγρια φρούτα σε μαρμελάδες, ζελέ και λικέρ, καθώς και αποξηραμένο τσάι.
Τοξικότητα
Τα άγρια τριαντάφυλλα που περιγράφονται εδώ ως τριαντάφυλλα σκύλου είναι όλα μη τοξικά και μπορούν επομένως να φυτευτούν με ασφάλεια στον κήπο.
Ποια τοποθεσία είναι κατάλληλη;
Στη φύση, το τριαντάφυλλο του σκύλου μπορεί συχνά να βρεθεί σε μερικώς σκιασμένο σε σκιερό, αλλά ακόμα φωτεινό μέρος όπως κατά μήκος μονοπατιών και δασώδεις άκρες, σε ελαφριά δάση, καθώς και σε αναχώματα, λιβάδια και λιβάδια. Βασικά, το είδος ευδοκιμεί στον ήλιο καθώς και σε σκιερά μέρη, αλλά συχνά μεγαλώνει σε μια πιο σκοτεινή τοποθεσία.
έδαφος
Βασικά, το τριαντάφυλλο του σκύλου αισθάνεται άνετα σε οποιοδήποτε έδαφος, αρκεί να μην είναι πολύ υγρό. Είτε τα τριαντάφυλλα με άμμο, χούμο είτε με άργυρο - είναι πολύ προσαρμόσιμα. Ωστόσο, το είδος ευδοκιμεί καλύτερα σε φρέσκα έως ελαφρώς ξηρά υποστρώματα με ουδέτερη τιμή pH. Το φυτό ανέχεται συνήθως περιστασιακές διακυμάνσεις στο βασικό ή όξινο εύρος πολύ καλά.
Φυτέψτε τριαντάφυλλα σκύλου σωστά
Αυτό το τριαντάφυλλο σκύλου μεγαλώνει αρκετά μέτρα ύψος και εξίσου ευρύ σε σύντομο χρονικό διάστημα, γι 'αυτό πρέπει να προσέξετε τις κατάλληλες αποστάσεις σε έναν φράκτη, μια ομάδα ή μια μοναχική φύτευση. Προγραμματίστε περίπου δύο έως τρία φυτά ανά τετραγωνικό μέτρο και βεβαιωθείτε ότι το έδαφος έχει χαλαρώσει βαθιά πριν από τη φύτευση - το τριαντάφυλλο του σκύλου είναι ένα από τα βαθιά ριζικά και χρειάζεται ένα αντίστοιχα καλά ριζωμένο υπέδαφος. Προσθέστε άφθονο λίπασμα στην εκσκαφή, ποτίστε το άγριο τριαντάφυλλο μετά τη φύτευση και συσσωρεύστε το ελαφρώς γύρω από τον κύριο μίσχο.
Συνέχισε να διαβάζεις
Πότισμα και λίπανση
Βασικά δεν χρειάζεται να ποτίζετε ή να γονιμοποιείτε το τριαντάφυλλο του σκύλου, επειδή το ανεπιθύμητο φυτό παίρνει αυτό που χρειάζεται μόνο του.
Κόψτε σωστά τα τριαντάφυλλα του σκύλου
Τα μέτρα κοπής δεν είναι επίσης απαραίτητα. Μόνο εάν ο κατάφυτος θάμνος γίνει πολύ μεγάλος, θα πρέπει να τον ελέγχετε με το ψαλίδι. Επιπλέον, μια περιστασιακή περικοπή αναζωογόνησης μπορεί να ενθαρρύνει την ανθοφορία. Για να γίνει αυτό, συντομεύστε τους παλαιότερους βλαστούς την άνοιξη και τα στεγνά και μαραμένα κλαδιά πρέπει επίσης να αφαιρούνται τακτικά. Ποτέ μην κλαδεύετε τους βλαστούς του περασμένου έτους καθώς τα λουλούδια θα σχηματιστούν σε αυτά.
Πολλαπλασιασμένα τριαντάφυλλα σκύλου
Τα τριαντάφυλλα σκυλιών είναι εύκολο να πολλαπλασιαστούν από σπόρους ή μοσχεύματα. Συνιστάται επίσης να σκάβετε εμπόδια ρίζας εάν είναι απαραίτητο - το είδος σχηματίζει πολλούς δρομείς ρίζας, οι οποίοι συμβάλλουν επίσης στην αναπαραγωγή.
Χειμώνας
Δεδομένου ότι αυτό το τριαντάφυλλο σκύλου είναι εξαιρετικά ανθεκτικό, δεν απαιτούνται ειδικά προστατευτικά μέτρα για το χειμώνα.
Ασθένειες και παράσιτα
Το Rosa canina είναι σε μεγάλο βαθμό ανθεκτικό στις κατά τα άλλα κοινές ασθένειες τριαντάφυλλου. Μόνο ορισμένα παράσιτα, όπως η σφήκα της τριανταφυλλιάς, ο σκαθάρι των φύλλων του κήπου ή ο λαμπερός χρυσός σκαθάρι μπορεί να γίνουν προβληματικά.
Συμβουλές
Το τριαντάφυλλο του σκύλου βρίσκεται επίσης σπάνια στη φύση ως καθαρό είδος, καθώς διασχίζει εύκολα με άλλα είδη τριαντάφυλλου - ειδικά με το Rosa tomentosa ή το Rosa gallica). Επομένως, υπάρχουν πολλές παραλλαγές και τμήματα των ειδών στο εμπόριο, τα οποία, ωστόσο, διαφέρουν ελάχιστα.
Είδη και ποικιλίες
Εκτός από το τριαντάφυλλο σκύλου που περιγράφεται εδώ, το οποίο είναι πιθανώς το πιο διαδεδομένο τριαντάφυλλο σκύλου, υπάρχουν και άλλα είδη άγριου τριαντάφυλλου που προέρχονται από διάφορες περιοχές της Γερμανίας. Από την άλλη πλευρά, η δημοφιλής Rosa rugosa - η πατάτα ή το τριαντάφυλλο μήλου - πάρα πολλές όσον αφορά τις ποικιλίες αντιμετωπίζεται κριτικά από ορισμένους κηπουρούς. Το είδος, το οποίο προέρχεται από την Ανατολική Ασία, θεωρείται ένα νεόφυτο που αντικαθιστά τα φυσικά άγρια τριαντάφυλλα. Ωστόσο, τα περισσότερα φυτά που καλλιεργούνται στους κήπους μας εμπίπτουν επίσης σε αυτήν την κατηγορία.
Το πιο όμορφο είδος άγριου τριαντάφυλλου για τον κήπο:
Büschelrose / Vielblütige Rose (bot. Rosa multiflora)
Αυτό το άγριο τριαντάφυλλο χαρακτηρίζεται από πολλά μικρά, λευκά λουλούδια που είναι διατεταγμένα σε σχήμα umbel και εμφανίζονται μεταξύ Ιουνίου και Ιουλίου. Τα ευαίσθητα λουλούδια εκπέμπουν ένα δυνατό άρωμα μελιού που είναι πολύ ελκυστικό για τις μέλισσες. Το ταχέως αναπτυσσόμενο είδος (ρυθμός ανάπτυξης έως 75 εκατοστά ετησίως) μπορεί να έχει ύψος έως και τρία μέτρα και εξίσου ευρύ. Για αντιστάθμιση, τρία έως τέσσερα φυτά πρέπει να φυτεύονται ανά τετραγωνικό μέτρο.
Κρασί τριαντάφυλλο / Σκωτσέζικο τριαντάφυλλο (bot. Rosa rubiginosa)
Το έντονα τραχύ τριαντάφυλλο κρασιού σχηματίζει πυκνούς, αδιαπέρατους φράκτες. Ο ταχέως αναπτυσσόμενος θάμνος (ρυθμός ανάπτυξης έως 60 εκατοστά ετησίως) έχει ύψος έως 350 εκατοστά και πλάτος 250 εκατοστά. Αναπτύσσεται όρθια στην αρχή, αλλά αργότερα αναπτύσσει έντονα προεξοχές βλαστών. Τα μικρά, ροζ λουλούδια σε σχήμα φλιτζανιού εμφανίζονται μεταξύ Ιουνίου και Ιουλίου. Το πολύτιμο φυτό διατροφής μελισσών είναι επίσης ένα πολύτιμο ξύλο προστασίας πουλιών. Φυτεύστε το πολύ δύο ανά τετραγωνικό μέτρο για αντιστάθμιση.
Pike rose / Rotblättrige Rose (bot. Rosa glauca)
Το όρθιο και μάλλον θαμνώδες τριαντάφυλλο που μεγαλώνει έχει ύψος έως 250 εκατοστά και πλάτος 130 εκατοστά. Τα ανοιχτά ροζ, μικρά φλιτζάνια λουλούδια ανθίζουν σε αφθονία μεταξύ Ιουνίου και Ιουλίου και σχηματίζουν πολλά ροδαλά ισχία μέχρι το φθινόπωρο.
Τριαντάφυλλο αλπικού σκύλου (bot.Rosa pendulina)
Αυτό το χαρακτηριστικό είδος άγριου τριαντάφυλλου που προέρχεται από τις περιοχές των Άλπεων σχηματίζει πολυάριθμες λοβές λουλουδιών σε μέγεθος έως δέκα εκατοστά, φωτεινό μωβ-ροζ χρώμα. Εμφανίζονται ήδη από τον Μάιο και συνεχίζονται μέχρι τον Ιούνιο. Το είδος έχει ύψος έως και ενάμισι μέτρα και εξίσου ευρύ.
Σέρνεται τριαντάφυλλο / τριαντάφυλλο πεδίου (bot. Rosa arvensis)
Όπως υποδηλώνει το όνομα, είναι ένα είδος που σέρνεται ή, εάν δοθεί η ευκαιρία, ένα είδος αναρρίχησης. Ως κάλυμμα εδάφους, το υφέρπουσα τριαντάφυλλο μεγαλώνει έως 50 εκατοστά ύψος, καθώς ένα αναρριχητικό φυτό μπορεί να φτάσει σε ύψος έως και δύο μέτρα. Τα μικρά, άσπρα λουλούδια εμφανίζονται τον Ιούλιο.
Κανέλα τριαντάφυλλο (bot. Rosa majalis)
Αυτό το πολύ στιβαρό και ανεπιθύμητο είδος - αναπτύσσεται σχεδόν σε οποιοδήποτε έδαφος και μπορεί ακόμη και να αντέξει σε σύντομες πλημμύρες - μεγαλώνει έως 160 εκατοστά ύψος, απλώνεται πολύ γρήγορα στον κήπο μέσω δρομέων και εμπνέει με τα σκούρα έως μοβ-ροζ άνθη του που μπορούν να θαυμάσουν μεταξύ Μαΐου και Ιουνίου.
Κινέζικο χρυσό τριαντάφυλλο (bot. Rosa hugonis)
Πρόκειται για ένα είδος άγριου τριαντάφυλλου από την Ασία, το οποίο καλλιεργείται κυρίως λόγω του ευαίσθητου κίτρινου χρώματος των λουλουδιών του, το οποίο εμφανίζεται στις αρχές Απριλίου. Ο θάμνος μεγαλώνει έως και δύο μέτρα και μπορεί να φυτευτεί ως μοναχικός ή με τη μορφή φράχτη. Το χρυσό τριαντάφυλλο είναι αρκετά ανθεκτικό, αλλά χρειάζεται ελαφριά προστασία από τον παγετό.
Γυαλιστερό με τριαντάφυλλο (bot. Rosa nitida)
Το Rosa nitida έχει ύψος περίπου 70 εκατοστά, αλλά αμέσως τραβά το μάτι με τα γυαλιστερά, σκούρα πράσινα φύλλα και τα φωτεινά ροζ λουλούδια. Το πολύ ανεπιθύμητο είδος ευδοκιμεί σχεδόν παντού - ακόμη και σε υγρά και όξινα εδάφη - αλλά ταιριάζει καλύτερα στη στερέωση αναχωμάτων και πλαγιών λόγω των ισχυρών δρομέων του.
Τριαντάφυλλο πατάτας / τριαντάφυλλο μήλου (bot. Rosa rugosa)
Αυτό το είδος που προέρχεται από την Ανατολική Ασία - το οποίο μερικές φορές αναφέρεται επίσης ως το ιαπωνικό τριαντάφυλλο - απολαμβάνει αυξανόμενη δημοτικότητα στους γερμανικούς κήπους. Το Rosa rugosa μεγαλώνει έως 150 εκατοστά ύψος, 100 εκατοστά πλάτος και, σε αντίθεση με τα περισσότερα είδη άγριου τριαντάφυλλου που ανθίζουν μόνο μία φορά, ανθίζει συνεχώς από τον Ιούνιο έως τον Οκτώβριο. Το είδος είναι πολύ ανθεκτικό και υπάρχουν επίσης μερικές ενδιαφέρουσες ποικιλίες.
Dune rose / Bibernellrose (bot. Rosa pimpinellifolia)
Το είδος, μερικές φορές αναφέρεται επίσης ως παράκτιο τριαντάφυλλο, είναι ευρέως διαδεδομένο στις ακτές της Βόρειας Γερμανίας. Ο θάμνος, που έχει ύψος έως και ενάμισι μέτρα και πλάτος δύο μέτρων, χρειάζεται μια άγονη, ασβεστολιθική τοποθεσία, είναι πολύ ευαίσθητος στην ξηρασία και αναπαράγεται με πολλούς δρομείς. Τα μικρά, κιτρινωπά-λευκά άνθη κυπέλλου εμφανίζονται μεταξύ Μαΐου και Ιουνίου.