τα βασικά εν συντομία
- Τα ακάρεα γρασιδιού δεν δαγκώνουν τους ανθρώπους. Τα ακάρεα του φθινοπώρου
- Τα κομμένα λεμόνια ή τα κρεμμύδια και το αλκοόλ απολυμαίνουν το δάγκωμα
- Ακόμα κι αν το δάγκωμα είναι πολύ φαγούρα, αποφύγετε το ξύσιμο καθώς μπορεί να οδηγήσει σε φλεγμονή
- Τα τσιμπήματα μπορεί να είναι επικίνδυνα για παιδιά και πάσχοντες από αλλεργίες
Άκαρι γρασίδι στους ανθρώπους;
Οι κνηστικές περιοχές κοντά στον κορμό και οι οικείες περιοχές του σώματος μερικές φορές δεν διαγιγνώσκονται σωστά. Από τη μία πλευρά, αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο ένοχος κρύβεται πίσω από ένα συγκεκριμένο. Το γεγονός ότι συχνά κατηγορούνται τα ακάρεα γρασιδιού οφείλεται σε μια ευρεία παρανόηση των ορισμών. Για να διευθετήσουμε το θέμα: τα ακάρεα γρασιδιού είναι συνήθως άσχετα με τον άνθρωπο.
διαβάστε επίσης
- Αναγνωρίστε, θεραπεύστε και αποτρέψτε τη μυκητιασική προσβολή στο βοσκότοπο
- Boxwood: Εντοπίστε, θεραπεύστε και αποτρέψτε μια προσβολή με το σκώρο boxwood
- Ασθένειες στο δέντρο δαμάσκηνων: εντοπισμός, θεραπεία, πρόληψη
Η πραγματική αιτία της νόσου είναι το ακάρεο του φθινοπώρου, το οποίο έχει επίσης μερικά άλλα κοινά ονόματα. Αυτά περιλαμβάνουν, για παράδειγμα, άκαρι φθινοπώρου γρασιδιού (ιδιαίτερα συγκεχυμένο), άκαρι συγκομιδής, άκαρι σανού, ψείρα χόρτου, δάγκωμα, ψείρα εδάφους ή ψείρα ροδάκινου.
Η κλινική εικόνα που δείχνουν οι άνθρωποι με προσβολή από ακάρεα φθινοπώρου είναι γνωστή ως ψώρα συγκομιδής. Γιατί; Επειδή είναι ένα τυπικό φαινόμενο της εποχής συγκομιδής και ήταν πιθανώς μια πολύ γνωστή, δυσάρεστη παρενέργεια της πραγματικά ευτυχισμένης, πλούσιας φάσης στα τέλη του καλοκαιριού και του φθινοπώρου σε παλαιότερους χρόνους σε αγροτικούς κύκλους. Εναλλακτικά, η ψώρα συγκομιδής ονομάζεται επίσης ψώρα, σαν δάγκωμα φθινοπώρου ή ασθένεια φραγκοστάφυλου.
Στην πραγματικότητα, ζώα, ειδικά θηλαστικά όπως ποντίκια, άλλα τρωκτικά, σκύλοι ή γάτες παρασιτίζονται από το "άκαρι χόρτου". Βασικά, οι άνθρωποι εξυπηρετούν μόνο τα παράσιτα ως εναλλακτικό ξενιστή - για παράδειγμα, όταν δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο.
Παρέκβαση
Τα ακάρεα είναι αράχνες
Παρεμπιπτόντως: Όπως όλα τα ακάρεα, τα ακάρεα φθινοπώρου και γρασιδιού δεν είναι έντομα, αλλά αραχνοειδή. Αυτό μπορεί εύκολα να φανεί από τα οκτώ πόδια των ενήλικων ζώων. Αλλά προσέξτε: όπως τα έντομα, οι προνύμφες έχουν μόνο έξι πόδια! Παρεμπιπτόντως, είναι επίσης οι προνύμφες που είναι σημαντικές για τα ζώα και τον άνθρωπο: γιατί αυτές επιτίθενται στο δέρμα και προκαλούν φαγούρα. Παρά το μικρό τους μέγεθος, μπορούν να φανούν με γυμνό μάτι.Εδώ είναι μια εικόνα για να πάρετε μια ιδέα για τα ζώα:
Και εδώ είναι μια σύντομη επισκόπηση του τρόπου διάκρισης μεταξύ ακάρεων φθινοπώρου και γρασιδιού:
τραπέζι:
| Φθινόπωρο άκαρι | Άκαρι γρασίδι | |
|---|---|---|
| Ζωολογικό όνομα | Neotrombicula autumnalis | Bryobio Gramineum |
| Εναλλακτικά κοινά ονόματα | Φθινόπωρο άκαρι γρασίδι, άκαρι συγκομιδής, άκαρι σανού, ψείρα χόρτου, δάγκωμα, ψείρα εδάφους, ψείρα ροδάκινου | Οχι |
| Κοίτα | Προνύμφες έως 0,3 mm, ωοειδές, ανοιχτό πορτοκαλί χρώμα. ενήλικα ζώα σε μέγεθος έως 2 mm, φαρδιά πίσω ασπίδα, διπλά μάτια | Σημαντικά μικρότερα από τα ακάρεα του φθινοπώρου, οι προνύμφες επίσης με έξι πόδια, οι ενήλικες με οκτώ πόδια |
| Συνάφεια με τους ανθρώπους | Παρασιτικοποίηση στα τέλη του καλοκαιριού / φθινόπωρο με συχνή επαφή με γρασίδι, σοβαρά προβλήματα κνησμού | Το πολύ, πολύ περιστασιακά τσιμπήματα, αυτά φαίνονται πολύ λιγότερο |
Πώς αναγνωρίζονται τα «τσιμπήματα ακάρεων»
Ας ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά στο άσχημο κακό, ώστε να το καταλάβουμε από το κεφάλι. Τα τυπικά χαρακτηριστικά των δαγκωμάτων των ακάρεων φθινοπώρου είναι τα εξής:
- πολλές κόκκινες φάλαινες εμφανίζονται ταυτόχρονα, μερικές φορές μονές, μεγαλύτερες, μερικές φορές πολλές μικρές όπως εξανθήματα
- κατά προτίμηση σε περιοχές κοντά στον κορμό, στην περιοχή των γεννητικών οργάνων και στις εσωτερικές στροφές, κατά προτίμηση σε εκείνες με λεπτό δέρμα και κάτω από σφιχτά ρούχα Για παράδειγμα, στη βουβωνική χώρα και στην οσφυϊκή περιοχή, κάτω από τις μασχάλες, στις κοιλότητες των γόνατων και στους απατεώνες των χεριών ή στους καρπούς και τους αστραγάλους
- συχνά σοβαρή φαγούρα που μπορεί να διαρκέσει έως και 2 εβδομάδες
Τα χαρακτηριστικά μέρη όπου εκδηλώνεται η ψώρα της συγκομιδής είναι τα ιδανικά σημεία επίθεσης για τις προνύμφες των ακάρεων του φθινοπώρου, επειδή εδώ έχουν λίγο στρώμα κερατοειδούς για διάτρηση και προσφέρονται ευχάριστα υγρό και ζεστό περιβάλλον.
Οι φάλαινες δεν είναι τσιμπήματα, αλλά δαγκώματα. Οι αραχνοειδείς δεν έχουν τσίμπημα, αλλά μάλλον δαγκώνουν το δέρμα τους με τα στόματα τους για να πάρουν θρεπτικούς κυτταρικούς χυμούς και λέμφες. Τα ζώα δεν θηλάζουν αίμα. Για να αξιοποιήσουν το φαγητό τους, εκκρίνουν μια έκκριση σάλιου όταν δαγκώνουν, η οποία διαλύει μέρος του δέρματος. Η αμυντική απελευθέρωση ισταμίνης που στη συνέχεια εισάγει εξασφαλίζει τον κνησμό.
Ποια είναι η πορεία της νόσου;
Η απόδοση των κνησμένων φλυκταινών στα ακάρεα του φθινοπώρου δεν είναι απολύτως ασήμαντη. Αυτό οφείλεται επίσης στο χρόνο που χρειάζεται για να ξεσπάσει. Ο κνησμός δεν εμφανίζεται παρά μόνο περίπου 24 ώρες μετά το δάγκωμα, οι φλύκταινες εμφανίζονται συνήθως λίγο αργότερα.
Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η προνύμφη μπορεί να δημιουργήσει μόνο τη λεγόμενη «δεξαμενή», δηλαδή ένα κανάλι στον κυτταρικό χυμό και τη λέμφη, δουλεύοντας το δέρμα αρκετές φορές με τα στόμα τους. Επιπλέον, η ζεστασιά του κρεβατιού προάγει το σχηματισμό φάλαινας, γι 'αυτό μπορεί κανείς να υποψιάζεται εύκολα ότι οι ψύλλοι ή τα κοφτά ως ένοχοι. Συχνά δεν είναι προφανές στον λαό ότι η συγκομιδή σανού ή το πικνίκ στο λιβάδι το περασμένο Σαββατοκύριακο θα μπορούσαν να έχουν προκαλέσει τα «τσιμπήματα» που συνέβη αργότερα.
Η διάρκεια του κνησμού και του σχηματισμού φλυκταινών
Έτσι χρειάζονται περίπου 1-2 ημέρες για να αναπτυχθούν οι φάλαινες. Αλλά στη συνέχεια, για ορισμένα πράγματα, η δουλειά γίνεται σοβαρά και εμφανίζεται σοβαρός κνησμός. Ωστόσο, μερικοί άνθρωποι αντιδρούν πολύ λιγότερο βίαια στα τσιμπήματα, γι 'αυτό μερικές φορές δεν ανιχνεύονται. Ο κνησμός, εάν υπάρχει, μπορεί να υποχωρήσει μετά από 3-4 ημέρες, αλλά μερικές φορές διαρκεί έως και 2 εβδομάδες.
Η απόκριση ποικίλλει ανάλογα με την ευαισθησία
Η αντοχή της αντίδρασης του δαγκωμένου ατόμου εξαρτάται από την κατάσταση του δέρματος και τη γενική ευαισθησία. Τα άτομα με μαλακό, λεπτό δέρμα είναι πιο ευαίσθητα στα παράσιτα ούτως ή άλλως. Εάν είστε επίσης επιρρεπείς σε αλλεργίες, θα απελευθερώσετε επίσης περισσότερη ισταμίνη όταν μολυνθείτε και θα αναπτύξετε μια πιο εντατική αμυντική αντίδραση.
Το ξύσιμο επιδεινώνει την ενόχληση
Η συμπεριφορά του δαγκωμένου είναι επίσης σχετική με την πορεία της νόσου. Όποιος είναι εξοικειωμένος με τσίμπημα και δαγκώματα ξέρει ότι το ξύσιμο κάνει τα πράγματα χειρότερα. Επειδή 1. διανέμετε τις ενέσεις ξένες πρωτεΐνες και διευρύνετε την αποτελεσματική τους γκάμα. Και 2. μικρά τραύματα μπορούν να σχηματιστούν με έντονο ξύσιμο, το οποίο με τη σειρά του μπορεί να σχηματίσει αγωγό για λοιμώξεις όπως φλεγμονή και άλλες δευτερογενείς δερματικές παθήσεις.
Γενικά αντίμετρα
Για την ανακούφιση του - όπως γνωρίζουμε τώρα: προβλέψιμο - κνησμού, μπορείτε πρώτα να χρησιμοποιήσετε κανονικές θεραπείες στο σπίτι και παρασκευάσματα από το φαρμακείο που βοηθούν επίσης σε τσιμπήματα εντόμων. Παραδείγματα είναι:
- Κρατήστε το κομμένο λεμόνι στην πληγείσα περιοχή για αντιφλεγμονώδη και ερεθιστική ανακούφιση
- Αντιμετωπίστε με φέτες κρεμμυδιού
- Απολυμάνετε και ψύξτε με καλλυντικό αλκοόλ 70%, τα υπόλοιπα ακάρεα σκοτώνονται επίσης
- Χρησιμοποιήστε αντιαλλεργικές, καταπραϋντικές αλοιφές
- Εάν είναι απαραίτητο, χρησιμοποιήστε παρασκευάσματα υδροκορτιζόνης (υψηλότερες δόσεις απαιτούν συνταγή)
Συμβουλές
Επιπλέον, πρέπει να πλένετε όλα τα είδη ρούχων και κλινοσκεπασμάτων που έχετε φορέσει τις τελευταίες ημέρες (αρκετές φορές) για να αφαιρέσετε τα ακάρεα που μπορεί να σας ζουν ακόμα!
Πότε είναι ιδιαίτερα επικίνδυνα τα «τσιμπήματα ακάρεων»; Ενδείξεις και θεραπείες
Κατά κανόνα, οι προσβολές των ακάρεων του φθινοπώρου δεν είναι πραγματικά κρίσιμες. Επειδή οι προνύμφες των ζώων τρέφονται μόνο με τον ξενιστή τους για λίγες μέρες και στη συνέχεια πέφτουν για να φτάσουν στο επόμενο στάδιο ανάπτυξης με την κατάποση τροφής. Έπειτα γίνονται μια νύμφη και στη συνέχεια ένα άκαρι ενηλίκων, το οποίο στη συνέχεια τρέφεται μόνο με φυτά.
Λεμφοίδημα
Η προσβολή μπορεί να γίνει προβληματική όταν εμφανίζονται δευτερογενείς ασθένειες λόγω εντατικού γρατζουνίσματος και των λοιμώξεων που προκύπτουν. Βακτήρια όπως οι στρεπτόκοκκοι μπορούν να εισέλθουν στα λεμφικά αγγεία μέσω μικρών γρατσουνιών και να προκαλέσουν οίδημα εκεί. Αυτό εκδηλώνεται σε σοβαρό οίδημα και πρέπει να αντιμετωπίζεται από γιατρό, ειδικά για άτομα με ασθενές ανοσοποιητικό σύστημα.
Οι πάσχοντες από αλλεργίες
Εκείνοι που τείνουν γενικά σε αλλεργίες αναπτύσσουν επίσης μια ισχυρότερη αμυντική αντίδραση στα «τσιμπήματα ακάρεων χόρτου» ή τα δαγκώματα ακάρεων φθινοπώρου. Ο κνησμός είναι ισχυρότερος λόγω της μεγαλύτερης ποσότητας ισταμίνης που απελευθερώνεται και μπορεί να σχηματιστούν φουσκάλες στις φλύκταινες.
Αντίμετρα:
Τα αντιισταμινικά μπορεί να είναι ιδιαίτερα χρήσιμα για τους πάσχοντες από αλλεργίες. Ανακουφίζουν την ισχυρή αμυντική αντίδραση και τις σχετικές καταγγελίες κνησμού και έτσι αποτρέπουν επίσης τις επιμολύνσεις.
Νήπια
Το πρόβλημα με τα μικρά παιδιά είναι συχνά ότι είναι εντελώς αδαείς και εμπιστεύονται τον κόσμο και, ως εκ τούτου, μπορούν εύκολα να πιάσουν τσιμπήματα ακάρεων ενώ παίζουν στο γρασίδι. Επιπλέον, είναι πιο δύσκολο για αυτούς να αντισταθούν στο διαισθητικό ξύσιμο ενάντια στον κνησμό. Αυτό οδηγεί σε υψηλότερο κίνδυνο μόλυνσης, ο οποίος με τη σειρά του είναι πιο επικίνδυνος για τους νέους λόγω της χαμηλής μάζας του σώματος και της λιγότερο ανεπτυγμένης άμυνας.
Αντίμετρα:
Επειδή τα παιδιά δύσκολα μπορούν να συγκεντρώσουν την ορθολογική πειθαρχία για να αντέξουν τον κνησμό, τα τοπικά ανακουφιστικά φαγούρα είναι αρχικά χρήσιμα: Οι εγχώριες θεραπείες με τη μορφή 70% καλλυντικών αλκοόλ, χυμού λεμονιού ή χυμού κρεμμυδιού, με τις οποίες οι περιοχές είναι βαμμένες, μπορούν να φέρουν ανακούφιση. Η ιατρική υποστήριξη σίγουρα συνιστάται παράλληλα. Όπως και με τους πάσχοντες από αλλεργίες, τα αντιισταμινικά μπορούν να μειώσουν τον κνησμό και τον κίνδυνο μόλυνσης με το ξύσιμο.
"Δάγκωμα ακάρεων χόρτου" στα κατοικίδια
Όπως ήδη αναφέρθηκε, τα θηλαστικά επηρεάζονται πολύ περισσότερο από τη ψώρα της συγκομιδής από τους ανθρώπους. Τα ποντίκια είναι το πιο δημοφιλές θήραμα για τις προνύμφες των ακάρεων του φθινοπώρου, αλλά τα σκυλιά, οι γάτες και τα άλογα μπορούν επίσης να είναι θύματα.
Τα σημάδια μιας προσβολής βασικά δεν διαφέρουν από εμάς: το ζώο υποφέρει από ταλαιπωρία και γρατζουνιές, γλείφει και κλονίζεται ασταμάτητα. Και το ξύσιμο μπορεί επίσης να οδηγήσει σε ανοιχτές, φλεγμονώδεις περιοχές σε τετράποδα φίλους. Αυτό μπορεί να είναι προβληματικό, ειδικά εάν δαγκώνετε το κεφάλι ή τα μάτια σας.
Σκύλοι
Πολλά σκυλιά λατρεύουν να σκάβουν στο έδαφος με πόδια και ρύγχους και να ακολουθούν τα ένστικτά τους. Στα τέλη του καλοκαιριού και του φθινοπώρου προσφέρουν τις εκκολαπτόμενες προνύμφες ακάρεων φθινοπώρου ιδανικές ευκαιρίες να ανοίξουν: το ρύγχος, τα πόδια και τα αυτιά είναι ευπρόσδεκτα πανδοχεία για το χρόνο τους μέχρι τη νύμφη στύλιο.
Γάτες
Οι γάτες ελεύθερης βοσκής που επιθυμούν να περιπλανιούνται σε ψηλό γρασίδι μπορούν επίσης να επιτεθούν από ακάρεα φθινοπώρου. Βασικά οι ίδιοι δείκτες και επιλογές θεραπείας ισχύουν εδώ
θεραπεία
Εάν παρατηρήσετε κάποιο από τα παραπάνω σημάδια συμπεριφοράς στο σκυλί σας, είναι καλή ιδέα να τον δοκιμάσετε για ακάρεα. Χτενίστε τη γούνα με το σιτάρι σε περιοχές που κινδυνεύουν (αυτιά, πόδια) και προσέξτε τα μικρά, πορτοκαλί-κόκκινα ζώα. Είναι μικρά, αλλά μπορούν να φανούν με γυμνό μάτι. Για να μπορέσετε να τα ανακαλύψετε καλύτερα (αυτό δεν είναι εύκολο με κοκκινωπό γούνα), μπορείτε επίσης να απλώσετε ένα άσπρο υπόστρωμα κάτω από το σταθμό χτένα και να παρατηρήσετε αν υπάρχουν πορτοκαλί-κόκκινες κουκκίδες. Φυσικά θα πρέπει επίσης να αναζητήσετε φλύκταινες στο δέρμα.
Τα αποκαλούμενα απωθητικά συνιστώνται ως προληπτικό μέτρο. Διατίθενται με τη μορφή σπρέι ή πούδρας και μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην εποχή των ακάρεων φθινοπώρου μεταξύ Ιουλίου και Οκτωβρίου.
Βοήθεια
Πρώτα απ 'όλα, θα πρέπει να κάνετε πλήρη ντους στον τετράποδο φίλο σας και επίσης να καθαρίσετε σχολαστικά τις κουβέρτες, τα μαξιλάρια και τα καλάθια τους. Εάν ο αγαπημένος σας πάσχει από φαγούρα πάρα πολύ, μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε ειδικές αλοιφές ζώων που ανακουφίζουν από τον κνησμό.
Κατά κανόνα, μια φθινοπωρινή προσβολή ακάρεων στα κατοικίδια δεν απαιτεί πραγματικά θεραπεία, επειδή οι προνύμφες των ακάρεων πέφτουν ξανά μετά από 3-4 ημέρες.
συνήθεις ερωτήσεις
Τι βοηθάει στη φλεγμονή που προκαλείται από "τσιμπήματα ακάρεων χόρτου";
Τα τσιμπήματα από ακάρεα μπορεί να είναι βασανιστικά. Καπέλα σε όσους μπορούν να ελέγξουν τον εαυτό τους και να μην ξυστούν. Αλλά οι περισσότεροι από αυτούς δεν θα είναι σε θέση να αντισταθούν στην οξεία ανακούφιση. Εάν το ξύσιμο είναι πολύ έντονο, οι μικροί τραυματισμοί μπορούν γρήγορα να οδηγήσουν σε φλεγμονή, η οποία μπορεί να προκαλέσει ακόμη μεγαλύτερη ενόχληση.
Η ερυθρότητα, ο πόνος και, κυρίως, οι απειλούμενες δευτερογενείς λοιμώξεις μπορούν καλύτερα να ανακουφιστούν ή να προληφθούν με την απολύμανση. Καλλυντικό αλκοόλ (70% από το φαρμακείο) ή οι παλιές καλές οικιακές θεραπείες όπως το κομμένο λεμόνι ή τα μισά κρεμμυδιών είναι κατάλληλα για αυτό. Όλα αυτά έχουν επίσης ευχάριστα δροσιστικά και επομένως καταπραϋντικά αποτελέσματα. Παρεμπιπτόντως, οι ωμές πατάτες είναι επίσης μια επιλογή που δεν πρέπει να περιφρονηθούμε. Μια συμπίεση με αραιωμένο ξύδι μπορεί επίσης να βοηθήσει.
Είναι η μόλυνση των ακάρεων γρασιδιού;
Μια φθινοπωρινή προσβολή ακάρεων δεν είναι μεταδοτική με την κλασική έννοια. Επειδή δεν είναι μια λοίμωξη στην αρχή.
Παρ 'όλα αυτά, ένα μολυσμένο άτομο μπορεί θεωρητικά να «τροφοδοτήσει» ένα άλλο με τα παράσιτα. Είναι αλήθεια ότι οι φθινοπωρινές προνύμφες ακάρεων συνήθως δαγκώνουν στο δέρμα μία φορά και πέφτουν ξανά όταν ικανοποιήσουν την όρεξή τους. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ωστόσο, μπορεί επίσης να συμβεί ότι τα άτομα απογυμνώνονται πρόωρα από τα ρούχα ή τα κλινοσκεπάσματα. Εάν κάποιος άλλος έρθει σε επαφή με τα υφάσματα, μπορεί να γίνει νέο θύμα για τις προνύμφες των ακάρεων.
Είναι ακάρεα γρασιδιού ή δαγκώματα ψύλλων;
Οι ομαδοποιημένες φλύκταινες που παράγονται από ακάρεα φθινοπώρου μπορούν εύκολα να συγχέονται με τα τσιμπήματα ψύλλων. Για να ξεκαθαρίσετε ποιος είναι ο ένοχος, μπορείτε πρώτα να κάνετε τις δικές σας έρευνες:
Βασικά, υπάρχει μεγαλύτερος κίνδυνος προσβολής από ψύλλους εάν είστε ιδιοκτήτης κατοικίδιων ζώων. Εάν υποψιάζεστε ότι τα τσιμπήματά σας θα μπορούσαν επίσης να προέρχονται από ψύλλους, ελέγξτε τον τετράποδο φίλο σας. Εάν βρείτε επίσης ψύλλους σε αυτόν, έχετε ήδη επιτύχει εκτεταμένη σαφήνεια.
Ωστόσο, θα πρέπει επίσης να συμβουλευτείτε τον δερματολόγο σας. Μια αξιόπιστη διάγνωση μπορεί να γίνει εδώ με βάση μια ενδελεχή αναισθησία και την κατάλληλη θεραπεία που ξεκίνησε.